Tag: Nepali Poetry

पदम भण्डारी – झुक्किने र झुक्याउने खेल

तिमीहरुले दुनियालाई झुक्याउन बिज्ञापन गरेथ्यौ
मैलेपनि तिमीहरुलाई झुक्याउन निवेदन दिएथें
तिमीहरुले मलाई झुक्याउन लिखित परिक्षामा बोलायौ
तिमीहरुले मलाई झुक्याएकोमा म दङ्ग थिएँ ।
म आँफै झुक्किएर लिखित परिक्षामा समावेश भएथें
लिखित परिक्षामा मैलेपनि तिमीहरुलाई झुक्याएर राम्रो लेखेथें
मैले तिमीहरुलाई झुक्याएकोमा तिमीहरु दङ्ग थियौ
झुक्किने र झुक्याउने हाम्रो लुकामारी खेलमा थुप्रै वर्ष बितेको थियो
झुक्किनु र झुक्याउनु त हाम्रो नियति नै थियो ।।
फेरी तिमीहरुले दुनियालाई झुक्याउन बिज्ञापन गर्यौ
फेरी मैलेपनि तिमीहरुलाई झुक्याउन निवेदन दिएं
यसपल्६ तिमीहरुले फेरी मलाई झुक्याएर जागीरबाट हटायौ
मपनि फेरी झुक्किएर जागीरबाट हटें
फेरीपनि झुक्किने र झुक्याउने लुकामारी खेलमा
मपनि दङ्ग भएँ, तिमीहरुपनि दङ्ग भयौ ।।।
तिमीहरुको चेत खुल्योकी भनेर बिन्तीभाउ गरें
तिमीहरुलाई फेरी झुक्याउन सकिन्छ की भनेर बिन्तीपत्र चढाएँ
तिमीहरु त अर्ध निद्रामै रहेछौ
पूरा निदाएकाहरुलाई बरु ब्युझाउन सजिलो हुन्छ
तिमीहरुलाई त ब्युझाउन पनी सकिएन
निरङ्कशतामा बिन्तीपत्रको केहि अर्थ हुदैन
त्यो कुरा बुभ्mन नसकेर फेरी म झुक्किएँ
तिमीहरुले फेरी मलाई झुक्याएर वास्ता गरेनौ
यसपल्ट तिमीहरु फेरी झुक्कियौ र जागीरबाट हटायौ ।।।।
म किन झुक्किएँ र तिमीहरु किन झुक्कियौ
खोज्दै जांदा यो शहर र गाँउ बीचको फरक रहेछ
अंग्रेजी खरर बोल्ने र काममा जोतिनेहरु बीचको फरक रहेछ
अह्राउने र गर्नेहरुबीचको फरक रहेछ
फरक रहछ भन्ने थाहापाएपछि
मपनि दङ्ग भएँ, तिमीहरुपनि दङ्ग भयौ ।।।।।

म त अहिले अभावले छटपटिएका पिडितहरुको जमातमा छु
तिनीहरु परिश्रम गर्छन र सुन्दर भविश्यको सपना देख्छन,
तिनीहरुले आफ्नो कुराहरुमात्र ओकल्दैनन्
अरुको कुरा सुन्नसक्ने क्षमता गुमाएका छैनन्
तिनीहरुले अरुको कुराहरुमा पूर्वानुमान लगाउदैनन्
तिनीहरुको पूर्वाग्रह साँधेर अपराध गर्ने बानी पनि छैन
तिनीहरुले आफ्नो जीवनलाई माया गर्छन
म अहिले ती असल मान्छेहरुको भिडमा छु
म फेरीपनि तिनीहरुको माझ झुक्किएर पुगेकोमा
मपनि दङ्ग छु, तिनीहरुपनि दङ्ग छन् ।।।।।।
काठमाण्डौ देखि धेरै टाढाको गाउँ हो त्यो
३ाईतेले पानी पानी भन्दा पानी खुवाउने चलन छ त्यहां
तिमीहरुजस्ता सुन्दर अनुहार भएका मान्छेहरु त छैनन् त्यहां
तिमीहरु बस्ने जस्तो आकर्षक ठाउँपनी हैन त्यो
तर त्यहांका मान्छे केही सुन्न सक्छन्, केही सिक्न सक्छन्
तिनीहरुको माझ झुक्किएर पुगेकोमा
मपनि दङ्ग छु, तिनीहरुपनि दङ्ग छन् ।।।।।।।
तिमीहरु बस्ने अखडा मेरा लागी एउटा रीट्रिट जस्तै भयो
एउटा फिल्म महोत्सव जस्तै भयो ्
मेरालागी त सुनमा सुगन्ध थपे जस्तै भयो
अहिले त म गैंडाको छाला जस्तै बाक्लो भएको छु
जसले जति पिटे पनि दुख्न छोडेको छ
त्यसैले फेरीपनि तिमीहरु र म बीचको फरक हेर्ने रहर लागेको छ
झुक्किने र झुक्याउने खेल खेल्ने खेलाडि बन्न मन लागेको छ
किनकि झुक्याउने र झुक्किने तिमीहरु र मेरो नियति नै बनिसकेको छ ।।।।।।।।