Ravibabu Pratiksha – Shraddanjali

श्रद्धाञ्जली

कस्तो फूल तिमी फुलेर कहिल्यै झर्दै नझर्ने भयौ
कस्तो मूल तिमी फुटेर जगमा साँच्चै नमर्ने भयौ ।
तिम्रो शिल्प बन्यो विराट प्रतिभा आलोक छर्दै यहाँ
तिम्रा शब्द बने सुमार्ग सबमा सन्देश छर्दै यहाँ ।
विधा लाख दियो लिई कलमले संसार पोती दियौ
जल्दै रात दिनै दियो-कलश झैँ हाँसेर ज्योति दियौ ।
शब्दै दृष्य बन्यो, बन्यो विविधता सिंगो महासागर
जसको जीवन नै अनन्त छरियो संज्ञानमा उर्बर ।
लेख्दै काव्य-सुधार रचेर रचना थाकेन जो क्यै गरी
थप्दै रंगथरी विशाल नभमा आजन्म जीवनभरि ।
गर्छौँ भक्ति सदा पवित्र दिनमा अर्पेर पुष्पाञ्जली
आत्मा शान्त रहोस् महाकवि सधैँ हाम्रो छ श्रद्धाञ्जली ।

बलिया-८, भुरुवा-कैलाली
हालः त्रि. वि. कीर्तिपुर