प्रकाश धमला – म र सानु मैया
मेरी सानु मैया सधै सधैं
उज्यालो बस्ति रोप्छु भन्थिन
जहाँबाट
भावना फुल्न सकोस
जहाँ बाट विचार उम्रन सकोस
स्नेहका सप्तरंगीहरु छाउन सकुन
मलाई सधै सधै भन्ने गर्थिन |
मेरी सानु मैया भन्ने गर्थिन
“हेर्नुहोसन, सपना को हत्या पछि बिपना बौलाहेछ्न,
हेर्नुहोसन ,मुनाको बलात्कारपछि मदन भोट लागेछन,
सोच कति संग्कुचित भएर सुतिर’छ रोडहरुमा
प्रेम कति साघुरो भएर घुसरिरा’छ भीडहरुमा”
सायद सानु मैयालाई लाग्थियो
उनी कवितामा झैँ हरफहरुमा कुध्न सकुन /
हिजो मेरो देश सुनामी छालको बेगमा बगिर’ दा
सानु मैया
तिमीले रंगहरुको बेग्लो संसारमा
इतिहासको कुची चोबेर स्वयम रंगीन चहन्थियौ
म बम रोपेर
गुलाफ फुलाउने यात्रामा लागिर’दा
तिमि छाया टिपेर गोडी रहनथियौ /
सानु मैया
मेरो छातीमा चिरांग, साम्ची
फुट्न खोजीर’दा तिमीले सुनकोश बाधँ बान्थियौ
तिमीले फुलबारीको दिवाल पनि उब्यौथियौ
साच्चै म चिताको थाक चडीर’दा
तिमी चिन्तनको भरयंग उक्लदै जान्थियौ
लाग्छ. मेरो लागि
तिमी चिन्तन हौ
तिमी विचार हौ र
तिमी दर्शन हौ /
– Adelaide Australia