आमाकै गर्भको सुपरमार्केटमा किनेको
साबिकका एकजोर पुराना खुट्टा बाहेक
अण्डरग्राउण्ड स्टकमा खुट्टा
दुनियाको कुनै धनी मानिससँग पनि छैन
खुट्टाहरू हिँडिरहनु…
नमरिसकेको जिउँदो प्रमाण हो
जिउँदो छौ !
र त हिँडिरहनु…लगातार हिँडिरहनु तिम्रो नृत्य हो !
हिँडिरहे मात्र, ताकेको ठाउँमा पुगिन्छ
जस्तो कि –
तेन्जिङका पाइलाले लागातार हिँडेर सगरमाथा टेकिएछ
बुद्धको एक-चित्तले मात्र भावनामय प्रञ्या देखिएछ
गान्धीको लठ्ठीले हरदम यात्रा गरेर मात्र स्वधीनता लेखिएछ
जुनकिरीजस्ता घामका वीउ छर्दै
माओजेदुङले लङमार्च गरेर नै पूर्वमा रातो सूर्य उदाएछ
असंख्य जेलयात्राले मण्डेलालाई महान उचाईमा उठाएछ ।
तसर्थ, खुट्टाहरूले
हिँड्न कदापि रोक्न नहुने रहेछ…हिँडिरहनु पर्ने रहेछ
काममा पुग्नलाई होस् या जुलुसमा सामेल हुन
मलामी जानलाई होस् या युद्ध क्षेत्रमा पुग्न
आफ्नै जिन्दगीलाई फेर्न होस् या समाजलाई बदल्न
हिँड्नु एक पूर्वशर्त रहेछ
तसर्थ हिँड्न किमार्थ नरोक्नु…
हिँडिरहनु… हिँडिरहनु… सिरिफ हिँडिरहनु…
नत्र आजसम्म हामी पुग्न नसकेको
स्वर्गभन्दा पनि सुन्दर शान्तिको कैलास पर्वतमा
देउताभन्दा महान हाम्रा केटाकेटीहरू नपुग्लान्