इन्जिनियर राकेश कार्की – देश आफू भैदिए (कविता)
आफ्नो माया त सबलाई रैछ
परिवारको पनि माया हुँदो रैछ
देश आफू भैदिए कस्तो हुन्थ्यो
परिवार देश भैदिए कस्तो हुन्थ्यो
देशको भविष्य नेताकै हातमा
बुद्धिजिवी, श्रमी छ छैन साथमा
निकै सोचि सम्झी रुपरेखा कोर
माया भए देशको, लोभ-लालच छोड
हतियारको नालमा नेपाली बर
नमान्ने नसक्ने जति जिउँदै मर
शान्तिले बाँच्न पाए कस्तो हुन्थ्यो
नेता पनि जनता भए कस्तो हुन्थ्यो
देशको रीतिथिति मिलाउने नै प्यारो
सोझासाझालाई हुन्नथ्यो होला गाह्रो
लुटे हप्काए तर्साए नेपालीको आँसु
नेपाली भए पक्कै पुछ्थ्यौ त्यो आँसु
ठूलो हाब्रे मुखनेर सानो देश खुल्ला
जरा काटे आफ्नो छिमेकी नै फुल्ला
कतिन्जेलको देश आफ्नो जति सके
नेता नेताले आफ्नै सोचमात्र बोके