मनको सारा अँध्यारोलाई कुचो लगाई बढारुँला
साथ पाऊँ विन्ती हजूर जुनी सँगै गुजारुँला
फूल टिपी माला गाँसे दुई दिनमै ओइली जाला
चोखो प्रितलाई देउता भाके सस्तो चर्चा फैली जाला
औँसीको यो मध्य रातमा रुपको झूटो गाथा किन
तिम्रो उचाई मानेँ हजूर अर्को सगरमाथा किन
पारी वनमा आगो लाग्दा दुखी हुन्छ मेरो मन
मनकै तापले जली जाउँला दुखाउँछेउ किन झन्
अब पार पाइँदैन माया बन्धन बुझेकै हो
खेपेकै हो शिरको घाम बर्खायाम रुझेकै हो