रातले रोइरहिथिन् लाखन
जलदाना,
मैले कनिका जस्ता मानी टिपी निलेँ ती
नाना !
पुछेँ गगनको छाती—
बालेँ दीप प्रभाती !
तारानलको अन्तर ज्वलनले
म भएँ रातो—
अग्नि शिखा झैँ— एक कुर्लनले
लिएँ तिमिर सातो—
पूर्व Continue reading “Laxmi Prasad Devkota – Kukhuro”