मृत्युदण्ड
“तेरो अन्तिम इच्छा के छ भन ?
अब को एक घण्टामा तँ फाँसी लाग्दै छस”
म मन्द मुस्कान अनुहारमा राखेर जेलर तिर हेर्छु
र मुस्कुराउदै भन्छु ” केही छैन ”
नाक खुम्च्याउदै जेलर जान्छ
एक घण्टा
मैले जिन्दगिको एक चौथाइ उमेर सम्म
साचेँर राखेको सपना पुरा गर्ने मलाइ समय मिलेको छ
एक घण्टा
म कसरी भनुँ जेलरलाइ कि
म पर्देश आउने बेला मेरि आमालाइ
रातो सारि ल्याइदिन्छु है भन्या थिए
कसरी भनु कि
अन्तिम भेटमा बाबाको पुरानो ढाका हेर्दै
भन्या थिए बाबा तपाइलाइ
एउटा नया ढाका ल्याइदिन्छु है
म कसरि भनुँ कि मेरि बहिनिले
भन्या थिइ कि दादा आउने बेला
एउटा ल्यापटप ल्याइदे है
म बुझ्न सक्छु , यो मेरि बहिनिको स्वार्थिपन थिएन
यो त उस्को आश थ्यो ओ
म फर्केर आवोस , आराम कुशल
चाहे हातमा ल्यापटप होस या नहोस
म कसरी भनुँ कि म त एउटा गरिब केटो
म त आफ्नो,आफ्नो आमाबाबाको
सपना पुरा गर्ने सपना देखेर
यो सपनाको सहरमा आएको हुँ
जिन्दगिको एक चौथाइ उमेर सम्म मैले
मेरो सपनाको समुन्द्र बाट एक थोपा रहरहरु जिएको छैन
अनि एक घण्टामा म अन्तिम इच्छा कसरी पूरा गरुँ
म कसरी भनुँ म बिदेश आउन अघि
मेरि आमाको एक मात्र सम्पती
उन्को सुनको मङ्गल्सुत्र धरौटिमा राखेकी छिन
त्यो सुन उकास्नु छ
म कसरी सम्झाउ कि
मेरो बाबाले आफ्नो कपाल
सेतै फुलुन्जेल सम्म कमाएको पैसा
मेरो जिन्दगिमा लगानी गर्नु भएको छ
म स्वदेश फर्किएर बाबाको कपालमा
खुशिका रहर लाग्दा रङ्गहरु भर्नु छ
मलाइ मेरो आमाबाबा सङ्ग
गाउँकै मेलापातमा रमाउन जानू छ
अनि म सङ्ग समय छ एक घण्टा
ल हुन्छ जेलर सहाब
मेरो एउटा चाहना छ पूरा गरिदिनुस
मेरो देश गएर त्यहाका युवाहरुलाइ भनिदिनुस कि
पर्देश दलदल हो
जहाँ फसे पछि निस्कना गाह्रो हुन्छ
बरु गाउँकै मेलापातमा रमाउ
मेरो देश गएर भनिदिनोस कि पर्देश यस्तो ठाउँ हो
जहाँ आफुले नपिएको बिषले पनि असर गर्दो रहेछ
बिन्ती छ तपाइलाइ मलाइ यो दलदल बाट निकाल्नोस
मेरि आमा छोराले नया सारी ल्याइदिन्छ भनेर
पुराना सारिहरुले सागबारी बारिन रे
मेरो बाबाले छोराले ढाका टोपी ल्याइदिन्छ भनेर
पुरानो टोपी बाक्सामा थन्काए रे
मेरो बहिनिले दादाले ल्यापटप ल्याइदिन्छ भनेर
साथिहरु माझ फुर्ती लाउन थालिसकी रे
अनि म यहाँ आफुले पिउदै नपिएको बिषले पल पल मरिरहेछु
जेलर सहाब अनि तपाईं
अनि तपाईं मलाइ एक घण्टाको समय दिनु हुन्छ
मेरो अन्तिम रहर पूरा गर्न, मेरो अन्तिम इच्छा जिउन
मेरि आमालाइ गएर भनिदिनुस कि
बच्चामा सुसुले तिम्रो पछ्यौरी भिजाउने छोरोले
बुढेसकालमा तिम्रो आँखा बाट खुशिका आंशुहरु झार्न सकेन
गएर भनिदिनुस मेरो बुवालाइ कि जब मेरो मृत्युको खबरले
मम्मिले देख्नुहुन्छ कि भनेर लुकि लुकि रुनुहुनेछ
तब यो छोरो चाहेर पनि आँसु पुछ्न सक्ने छैन
मेरो बहिनिलाइ गएर भनिदिनुको
तिहारको तिर्सना मेटाउन अर्को कर्म दाजु बनाउनु
अब यो दाजु तिहारमा सप्तरङ्गी टीका लगाउन आउने छैन
गएर भनिदिनुस मेरो देशको व्यपारिहरुलाइ
अब नया व्यपार सुरु गर्नु , पर्देशिको आँसु
लगानी चाहिन्दैन , फालाफाल छ
अनि नारा राख्नुहोला
“पर्देशिको आँशु बिक्रीमा एक्दम सस्तो ,
आउनुस मिलाएर लानुस ”
गएर भनिदिनुस मेरो देशका ६०१ इमान्दारहरुलाइ कि
अब जमिन बेच्यौ
खोला बेच्यौ
जङ्गल बेच्यौ
देश नि बेच्छौ कुनै दिन
तर अहिलेको लागि चाहिँ
पर्देशिको लास बेच
अनि भन्नुस ” आउनुस किन्नुस दुनियाको सबै भन्दा सस्तो लाश ”
पर्देशिको लाश , नेपालिको लाश
तर शरकारलाइ त के प्रस्ताव राख्नु र
फुर्सद कहाँ छ र आफू बिरुद्ध उठेका
आवाज गित र लोकभाकाहरुलाइ दबाउदा दबाउदा
लुट्न सके लुट कान्छ लुटन सके लुट
अरु देशमा पाइन्दैन नेपालमै हो छुट
हैन जेलर सहाब म त कहाँ पो पुगेछु
यो तपाइको बसको कुरा कहाँ हो र
बरु
ल ठिक छ मेरो अन्तिम
एउटा इच्छा पूरा गरिदिनोस
मलाइ मेरो देशको
सगरमाथाको चुचुरोमा गएर सबैले सुन्ने गरि
चिच्याइ चिच्याइ भन्ने मन छ
म निर्दोश हो , म निर्दोश हो
मलाइ बाच्न देउ
म निर्दोश हो
सक्नु हुन्छ , सायद सक्नु पर्ने त तपाइको एक घण्टाले
बरु महोदय मलाइ मेरो अन्तिम इच्छा नसोधिएको भए हुन्थ्यो
कमसे कम यादहरुले मुटि कब्जा गर्ने थिएनन
पीडा हुने थिएन
म दुख्ने थिइन
अनि म हासी हासी फाँसी चढ्न सक्थे
अनि म हासी हासी फाँसी स्विकार गर्थे
अनि देश तिम्लाइ अन्तिम सन्देश
अब देखि पर्देश छिर्ने हरेक नेपालिको
पुत्ला बनाएर जलाइदिनु
के गर्नु र पर्देशिको त न त बुढेस्कालमा
आमा बाबा हेर्ला परिवार स्याहार्ला भन्ने आश हुदो रहेछ
न त मरे पछि सजिलै लास भेटिन्दो रहेछ