पानी खाँदा सर्किएला होस गर
तीर्खा फेरि फर्किएला होस गर ।
बाँचेजस्तो मर्न कहाँ सजिलो छ,
काल पनि झर्किएला होस गर ।
हिमालको मुनि बस्दा ओत होला,
पहिरो पो घर्किएला होस गर ।
उकालोमा दुवै गोडा ठीक थिए,
ओह्रालोमा मर्किएला होस गर ।
ऐना हेर्दा सम्हालेर हेर्ने गर्नु,
आˆनै रूप चर्किएला होस गर ।
दुवै गाला अझै पनि सुख्खा नै छन्,
हृदयमै दर्किएला होस गर ।
ढुङ्गालाई धेरै माया नचढाऊ,
तिम्रो ‘मनु’ तर्किएला होस गर ।
-सैँबु, भैँसेपाटी, ललितपुर