man – Nepali Poems

Rajeshan Rai – Man

मन

याद मात्र ..तिम्रो
याद मात्र ..तिम्रो आउछ अचेल
किन होला थाहाछैन
सायद पुराना कुराहरु अत्तिनै गहन थिए
उचालेर फ्याक्न सकेन मनले ।
सम्झनामा अल्झिएर बाकी रहेका
केहि स-साना यादका चैटाहरु झट्टै पन्साउन सकेन मनले ।
तिम्रो झुठो माया र बाँकी सबै सम्झनाहरु
जरैसंग उखालेर फाक्न तम्सन्छु म
तर कता कता फेरी तिम्रै नाम पुकारि दिन्छ मनले

यो सब मैले जानेर गरेको हैन
यो सब मैले जानेर गरेको हैन
यो सब मनैले आफ्फै गरिदिन्छ
र तिम्रो मुहारको तस्बिर फेरी एक पटक झल्काइदिन्छ

झल्किएको तस्विर सहित याद फेरी झल्किदिन्छ
अनि हिजोको याद एकचोटि फेरी आज भैदिन्छ
अनि भनत कसरी भुल्न सँकु हाम्रा ति अतित
कसरी वयान गरु हाम्रा यी आज

तिमीले त मलाइ न-घरको न-घाटको बनायै नि लाटी
ठुलो भुल मैले गरेछु
चोखो मन तिमीसंग साटी
अहिले मेरो मनले तिम्रो मनलाइ नै खोज्दछ
मेरो अतितले तिम्रो नामलाइ नै रोज्दछ
कसरी मेल गँराउ यो हुन नसक्ने कुरा
कसरी याद गरु त्यो धारिलो छुरा
जस्ले मेरो मन जोडिनै नसक्ने गरि हजारैको सङ्ख्यामा टुक्क्राइ दियो।

Sharan Aansu – Manma Chha Khahare, Pani Chhaina (Nepali Gajal)

शरण आँसु – मनमा छ खहरे, पानी छैन

मनमा छ खहरे, पानी छैन
जान्थें म बगेर, बानी छैन !

यहाँ मान्छे सबै ढुंगा भए कि
कसैभित्र मायाँको खानी छैन !

छन् फूल यहाँ सबै फुलेका
तर त्यो रातकी रानी छैन !

उस्तै छ जून, उस्तै जूनकिरी
तिनमा हिजोको जवानी छैन !

धेरै प्यार दिन्छे मेरी प्रकृति
अरु क्वै ऊ जस्तो दानी छैन !

Rita Khatri – Man

रीता खत्री – मन

जीवनको सुकिलो
ऐना अगाडि उभ्याएर
मैले मनलाई कैयौपटक
दोषी सावित गर्न खोजेँ
इच्छाको युद्ध रोक्न खोजेँ
आवेगको आँधी रोक्न खोजेँ
तर मन, मेरो देशको
पाखा, पखेरा र भीरजस्नै दुख्यो
गाउँ, बेसी र शहरजस्तै दुख्यो
चौतारी, भञ्ज्याङ्ग
र देउरालीजस्तै दुख्यो
यो देश जस्तै दुख्यो
देशको इतिहास जस्तै दुख्यो
र त मैले, मनविरुद्ध
युद्ध नलड्ने निर्णय गरें
मुद्दा नहार्ने निर्णय गरें ,
मन तिमी मलाई मार, काट,
बचाऊ, सिध्याऊ,
हराऊ, जिताऊ
जे गर तिम्रो स्वविवेक,
म तिमीविरूद्ध –
युद्ध लड्न सक्दिन
अदालत धाउन सक्दिन
र मुद्धा जित्न सक्दिन ।