नेपाली कविता को बिशाल संग्रह
सुषमा मानन्धर – छ कि छैन (गजल)
हाँगा हाँगै पालुवा झुले
फूलको डाली छ कि छैन
रोपेर मात्र हुन्न फूल
हुर्काउने माली छ कि छैन
भर्यौ होला मनका कुना
कतै खाली छ कि छैन
कति गर्छौ रीसै मात्र
दिने Continue reading “Sushma Manandhar – Chha Ki Chhaina (Nepali Gajal)”
सुषमा मानन्धर – तिमी छौ, त्यसैले म छु (गद्य कविता)
(प्रणय कविता)
के तिमीलाई थाहा छ?
म किन यहाँ छु
तिमी छौ यहाँ त्यसैले ।
मेरो अस्तित्वको
शुरुआत तिमीदेखि
र अन्त्य पनि तिमीमै ।
तिमीविनाको म
मेरो Continue reading “Sushma Manandhar – Timi Chhau Tyasaile Ma Chhu”
सुषमा मानन्धर – युध्द सधैं दुख्छ
चाहे भूगोलको कुनै पनि कुनामा
कुनै पनि हतियार चलाउ
मर्ने सधैं एउटै हुन्छ
मान्छे ।
नपुगेर मात्र पनि हैन
नपाएर मात्र पनि हैन
माटोको सानो टुक्रा
जसलाई तिमी देश भन्छौ
बढाउन या रंगाउन
आँखामा पट्टि बाँधी
गोली हानिरहेछौ
रक्तिम धरतीमा सारिरहेछौ
माटोका सिमानाहरु ।
रुग्ण बाजेको शिरमािथ
बमले उडाएको सििलङ्घ
बारुदका वर्षाबाट त्रस्त
नाति खुला आकाश हेर्छ
जीर्णशीर्ण अस्पतालका
अपाहिज भरोसाहरु
युध्दबाट बचेनन्
कुनै मन्दिरमस्जिद र गिर्जाघरहरु पनि ।
न कसैसँग जन्मको वैरी
न कुनै शत्रुता
तिमी कसैलाई चिन्दैनौ
न कोही तिमीलाई चिन्दछन्
तर तिमीले बोक्ने बन्दुकले
अमानव बनेर
कसैका छोरापतिबुवा र दिदीबहिनी
अनाहकमा एकएकलाई ताक्दै
चिनेर दुश्मन सिध्याएको घमण्ड गर्छ
कत्रो ठूलो शेखी!
असंख्य भ्वाङ परेका भित्ताहरुभित्र
प्वाल परेका भविष्यहरु
अस्मिता लुटिएका दिदीबहिनी
आँसु सुकेका आँखामा
नफर्किने भाइहरुका
प्रतिक्षा थापिरहेछन्
तर तिमीले
काख र सिउँदो रित्तो बनाउने
बेहिसाब उन्माद बोकेर
अगाडि राखेका छौ
एउटा नसिध्दिने युध्द ।
कालो होस् या गोरो
मान्छेभित्र रातो बग्ने रगत
मान्छेले नै युध्दमा तताएर
कालो बनाएका छन्चिस्याएका छन् ।
र त दुखेको छैन तिमीलाई
अन्यथा
खाटा बस्न नसकेको घाउ हो युध्दपिरोल्छ
युध्द जता र जहिल्यै होस् सधैं नै दुख्छ ।
सुषमा मानन्धर – क्या नाम डिस्टर्व (गजल)
कहाँ जाने थाहा नपाई अल्मलिएकै हौ त
त्यसै छाड्यौ दोबाटोमा क्या नाम डिस्टर्व
िहंडिरह्यौ तिमी एक्लै यो झरीमा रुझेर
आएनौ एउटै छातोमा क्या नाम डिस्टर्व
मेरो प्रेमदेखि जल्नेहरु खुशी हुन थाले
हाँस्ने भए यो फाटोमा क्या नाम डिस्टर्व
निको पार्न सक्दैनौ भने भैहाल्यो जाऊ
व्यर्थै चलायौ खाटोमा क्या नाम डिस्टर्व
जिन्दगी यस्तै रहेछ पिस्ने र पिसिने
मकैझैं पिन्ध्यौ जाँतोमा क्या नाम डिस्टर्व
सुषमा मानन्धर – सुस्त सुस्त
हिँड अब सँगै जाउँ कुरा गर्दै सुस्त सुस्त
मनभित्र मीठो मीठो मायाभर्दै सुस्त सुस्त
भीड होला बाटाभरि अल्मलिन सक्छु
म चैं हिँडे तिमीलाई कुर्दै सुस्त सुस्त ।
फुल्न थाल्यो प्रेमको फूल मुटुभित्र
मीठो मन्द बास्ना छर्दै सुस्त सुस्त
सहज हुँदैन यात्रा मन मिल्ने नभए
थालौं बाटो खाल्डाहरु पुर्दै सुस्त सुस्त
