यो ढुकढुकी रहेसम्म तिम्रै गाथा गाइरहुँ
बादलपारी रहे पनि नेपाल भन्न पाइरहुँ
प्राकृतिको प्रतिक तिमी मेचीदेखि कालीसम्म
हत्केलामा श्रम रोपी फलाउ फल लटरम्म
साझ बिहान आमा भन्दै तिम्रै गाथा गाइरहुँ
बादलपारी Continue reading “Bimal Giri – Yo Dhukdhuki”
Tag: Literatures of Nepali Poet Bimal Giri
Bimal Giri – Samaya
बिमल गिरी – समय
मेरो अबोध मन
आज कता कता रुमल्लिरहेछ
गाउँघर, बनपाखा, कन्दरा र डाँडाकाँडा
समतल र नागीहरूमा ।
आँखाले सम्झिरहेछ बिगतलाई
डाँडापाखा उकालीओराली र
चौतारीहरूमा, भञ्ज्याङहरूमा
सुसेल्दै र रमाउदै
हिंडेका क्षणहरू,
जाने त गैहाल्छ समय जस्तै
जाने भन्दा बस्नेलाई असह्य हुदोरहेछ
मुटुमा एक तमासको दु:ख अनी पीडा हुँदोरहेछ
आज समय दुखिरहेछ
तिमी गयौ
सबै गयो
मृदुल ओठहरूले बिहानी अरुणोदयसंगै
शुष्क गलाबाट निस्केको करुण क्रन्दनले
कता कता द्रबित बनाइरहेछ।
आज
अङ्गप्रत्यङ्गहरुको समय नापतौल गरिरहेछ
आँसु रित्तिएर सुक्का भएका आँखा
अबरुद्ध गलासङै समय
भागिरहेछ।
Bimal Giri – Bartaman Niro Haru
ए नेता भनौदा निरोहरु हो
आफ्नै मन मस्तिमा कैले सम्म क्रुरता प्रदर्सन गर्छौ?
सजक हुने बेला भएन अबता?
घ्रिणित बर्बरता को बिरोध कती गर्ने सोझा जनताहरुले?
बर्तमान निरोहरु हो किन गरिरहेछौ लुछाचुडी
यो पवित्र Continue reading “Bimal Giri – Bartaman Niro Haru”
Bimal Giri – Anmol Chha
आबेसमा आउनुहुन्न बिधम्सनै भए पनि
एकान्तमा रुनुहुन्न आँखातरी गए पनि
अनमोल छ जीबन यो मुस्कुराइदिउ बरु
सुन्दर समाज निर्माण गरौ शरण परुन अरु
जन्म मृत्यु नितान्तछ कुबेर जस्तै भए पनि
एकान्तमा रुनुहुन्न आँखा तरी गए पनि
शिखर चुम्ने हिम्मत गरौ थकाईहरु पर सारी
ब्यथाहरु आउछन जान्छन सहनुछ आधि हुरी
धर्य गरौ जस्तै दु:ख आपत बिपत आए पनि
एकान्तमा रुनुहुन्न आँखा तरी गए पनि।
चारपाने झापा
हाल बेल्जियम
Bimal Giri – Haiku Haru
कति सुन्दरी
पुर्णिमाको जून झै
पुरै फक्रेकी
सुत्केरी भत्ता
सामंसदहरूलाई
काट्टो सरह
सिथिल भए
अङग बेढंगसँग
कहाँ बिसाउ
रुनु न हाँस्नु
बनायो पिरतीले
प्रेम गरेर
नगर इर्ष्या
सके गर आँफैले
पछुताउला
निको नहुने
भित्र दुखिरहने
प्रेम सागर
कुर्सीको मोह
लाचारीहरूलाई
जुत्ताको माला
पती प्रदेश
श्रीमती घरदेश
यता न उता
अंकल हो र ?
होइन भने को त?
सोध न बाबु
नेतालाई के?
उपहारको लागि?
जुत्ताको माला
नाकको फुली
नाइटोमा झरेछ
तल नझार
उदास मन
झरी पछी को घाम
तिम्रै यादमा
सुत्केरी भत्ता
जनताको भोटमा
फुपूको श्राद्ध
Bimal Giri – Finjayou Jaal
बिमल गिरी – फिंजायौ जाल
फिजायौ जाल चारैतिर उत्रदै र बग्दै झर्दा
बाटो छुट्यो नाता टुट्यो त्यही बोलिले गर्दा
चालिरहे पाइला एक्लै पीडा बोकी मौन रुँदै
जीवनभरि तनाब दियौ गाठो पर्छ मन सधैं
सहे कैयौं बाणहरू झुक्किएर विश्वास गर्दा
बाटो छुट्यो नाता टुट्यो त्यही बोलीले गर्दा
दोषी सम्झी आँशु दियौ पोलिर’ने बिष हो कि
बाचिरहेछु अपमानको कालो बादल भित्र रोकी
टुसाएन खुशीहरु आफन्तको भरमा पर्दा
बाटो छुट्यो नाता टुट्यो त्यही बोलीले गर्दा
चारपाने झापा
१०-०३-२०१०
Bimal Giri – Kasto Sanyog
कस्तो संयोग जुरो आज भेटभो तिमीसँग
दुई आँखाको मिलनसङै मन भयो उमङग
पिडादयी नहोस् यात्रा गन्तब्यमा पुग्नलाई
जीवन हाम्रो बिम्ब बनोस जुन ताराले थाहा नपाई
साझ बिहान मुस्काइरहु सधैं तिमीसँग
दुई आँखाको मिलनसगै मन भयो उमङग
मुहार भरी अचम्मको चमक छायो आज
खुशी फुल्यो चारैतिर बिह्वल भयो लाज
जोस जागर झुल्क्यो मनमा भेट भयो तिमीसँग
दुई आँखाको मिलन सँगइ मन भयो उमङग
चारपाने झापा
(अनेसास) बेल्जियम च्याप्टर
Bimal Giri – Timrai Maunata Ma
म कसरी बिर्सौ
तिमीलाई
सुन्दरताले ब्यप्त
सुमधुर बतासका झोकाहरुमा,
तिम्रै मौनतामा
उत्साह नफुल्दै
अनिदा रात
फाटेका भित्ताहरुमा
उमङ्ग
भाताभुङ्ग हुन्छ ,
मनमा
आवेश र आबेगको
खुल्दुलीहरु
मडारिन्छन
तिम्रै अभावमा
भावुक हुन्छु
बिरहै बिरहमा
छचल्किन्छन ब्यथा
छताछुल्ल पोखिन्छु
निरासहुँदै
विवशहरूमा,
पहाड तराइ
सुकिसके
तिमी त भरिछौ
म ता पोखिसकें
घना जङ्गल र
लेक बेंसीका
मुहानहरू सुकिसके
परदेशका
दु:खद कथाहरूलाई
कहिलेसम्म
मथिरहन्छौ
लेकमा
सेर्पेनी दिदीले
सेर्काम मथे झैं,
कसरी बिर्स्यौ
तिम्रो न्यानो मनहरू
पारिलोपनहरू र
चुम्बनका राप
तिम्रा अनियन्त्रित
औलाहरूले
चलाएका खेलाएका
प्रतिबिम्ब र
मिलनका पलहरू।
Bimal Giri – Kasari Hansu Ma
बिमल गिरी – कसरी म हाँसु ?
दिनमा सधैं मनमा पीर रातमा सधैं आँसु
जलन हुन्छ भित्र-भित्रै कसरी म यहाँ हाँसु ?
खाटा बस्ला जस्तो छैन बेहोसीमा दुख्ने घाउ
जीवन ढल्यो मझेरीमा अँधेरी छ कहाँ जाऊँ
अचेल मलाई एकान्तमा बगिरहन्छ आँसु
जलन हुन्छ भित्र-भित्रै कसरी म यहाँ हाँसु ?
रात पनि कति लामो दिन झै भईदिए हुन्थ्यो
छातीभित्र छटपटाउने तनाब यो गैदिए हुन्थ्यो
मडारिंदै कोल्टे फेर्छु झरी रहन्छ सधैं आँसु
जलन हुन्छ भित्र-भित्रै कसरी म यहाँ हाँसु ?
Bimal Giri – Nirarthak
बिमल गिरी – निरर्थक
जिन्दगीका
बिर्सिनसक्नु
अप्रिय प्रसङ्गहरू
नियास्रोले भौतारी रहन्छन
कता-कता तुलानात्मक रुपले भन्नुपर्दा
काडालेझै कोत्रिन्छन, रगताम्मे हुन्छन मनहरू
खुशीले भक्कानिदै पीरमा हाँस्न मन लाग्छ
प्रेरक र निरर्थक भएर
चलिरहेछ जिन्दगी
घुम्ती र मोडहरूमा,
घामको झुल्कासँगै ब्युँझन्छु
जुर्मुराउछु
पीडा कोट्याउछु जलनका
बेदनामा जबाफ हुँदैन रहेछ
भोग्नुछ सहनुछ
बिघ्न बान्कीहरू निरन्तर
मनपरी र मनभरि
खितखिताउँछु प्रलाप
बेमौसमी जीवनको उमङ्ग
जहिले पनि
भावमा रङ्गभर्दै दुखिरहन्छ,
अव्यवस्थित दुख्ने गराहरू
सुक्खा बगर सरह
निरन्तरता अगालेर
मलाई ध्वस्त गराउछ
चिताग्नी बनेर
गुनासो नै के छ र ??
यस पृष्ठलाई बाँड्नुहोस्
Bimal Giri – Tarai Roi Rahechha
दु:खको क्षण
पिडाको सागर भित्र
आशुको बुद मिसाउदै
जीन्दगीका नाउ खियाइ रहेछन
आज तमाम तराइबासिहरु
कोशीका भयभित र उदास बगरहरुमा,
बिरह र ब्यथा सँगै सोकाकुल महामुद्रामा
बेदनात्मक बन्धनबाट स्तब्ध
अनगिन्ती सोकाकुल सन्तानहरु बिच
ओठका थैली खोलेर
सिटामोलका दरिद्रिक मानसिकता
बोकी जीवित मृतकका प्रतिमाहरु
सान्त्वनाका फोस्रा शब्दहरु
बाडन ब्यस्त छन ।
हाहाकार र भय सगै
आशुका थोपाहरुलाई शुक्ष्म कण सम्झी
बेदनामा आँशु पिउदै बाचिरहेका
उकुस मुकुस आँखाहरुका समिपमा
औपचारिकताका बकम्फुसे चिप्ला अबिलाषाहरु
ओकल्न आतुर छन बर्तमान बुल् फ्रगहरु ।
(बुल् फ्रग – यो क्यानडामा पाइने भ्यागुता हो
यसको आवाज १ कि. मि. सम्म सुनिन्छ तर केही अर्थ लाग्दैन)
चारपाने झापा
हाल बेल्जियम
Bimal Giri – Prem
जीबन को यो एक
स्रिन्खलाबद्ध यात्रा
अनौठो र अनन्त
दुई ह्रिदएबिच मिलन को बिन्दु
बिशिस्ट र बिशाल गहिराइ
कैहिले गनतब्य एउटै
कैहिले फरक
कहिले हावा को उच्चबास सगै
भित्री मुटुको तह सम्म पुग्ने
स्निघ्ध यात्रा
पवित्र बस्तुत प्रेम हो र पर्खाल
दिगन्तसम्म रहने यात्रा हो
अलौकिक आनन्द हो र
प्रेम बिम्ब हो
प्रेम निशाना हो
प्रेम पल्लवित पुष्प हो
स्वर्गिय आनन्द हो
प्रेम अबिरल बगिरहने
सुन्दर झरना हो
निर्मल खोला हो,निरन्तर बगिरहन्छ
बिहानीको सुर्यको
सुन्दर र मनोरम किरणसगै
प्रेम,जीबनका आस्था
बसन्तले उमार्ने बैश
सभ्यताको प्रतिक र जिन्दगीका क्षणलाई
रङ्गाउने बस्तुहो प्रेम
हृदयको घनत्व नाप्ने
आस्थाको मापडन्द हो प्रेम
मनको आयतन भित्र प्रतिबिम्बित भई
असन्तुस्ट र अपमानित खाल्टोलाई
सम्म्याउने अभिन्न
अलङ्कारीक बस्तुहो प्रेम।
घर देश – चारपाने झापा
परदेश – बेल्जियम
Bimal Giri – Sukha Dukha Sangai Ramau
कैयौ बिते हिउदहरु तिमी आउने आसमा
कैले खोज्छु मिरमिरेमा कैले बतासमा
बाझिगए भस्मेहरु बाली नलाई पाखामा
तडपी रहन्छु साझ बिहान निन्द्राछैन आँखामा
सुख दु:ख सगै रमाउ आफ्नै स्वदेशमा
कैले खोज्छु मिरमिरेमा कैले बतासमा
सुकिगए मुहानहरु डल्ला फोर्दै बिते जीबन
उराठछन लेक बेसी पतकर झै उठछ यो मन
सुम्प्यौ बैश परदेशलाई कुबेर बन्ने आसमा
कैले खोज्छु मिरमिरेमा कैले बतासमा