वैकुन्ठनाथ अर्याल- आतंङ्क
राज्य आतंङ्क भयो सुदिन ती आनन्द स्वातै गयो
व्यवस्था वदली गरौ सुजनहो अशान्ति ज्यादै भयो
गर्जन्छन वलले ती राज्यदले सत्ता रहुन्जेल यहाँ
मास्नै पर्दछ राज्यमा सव मिली उम्केर जान्छन कहाँ
दुःखी मानवका ति दिनहरु सुन्नेछ यै राज्यमा
त्यस्ता सज्जनको गरौं मिली खातीर यै राज्यमा
वेलैमा वुझी राज्यको जनअधिकारको वहाली गरौं
आफ्नै हो भनि काममा रहरले निर्माण कार्य गरौं
आतंङ्की जनका ति भन्छन सुनौ सम्झेर मेरै भनि
आफ्नै दुःख गुनेर हेर्नु सहसा छोडेर कामै पनि
गोला वारुदले हुदैन अहिले वार्ता गरौ झ्याट लौ
वुझौ राज्यपिडा सहेर नवसौं संघर्ष चर्काउ लौ
जुध्नै पर्दछ राज्यको समरमा व्यूझेर लागौ अव
व्यूझेनौ भने दुःखमा पर्नेछ राज्य अझै
वाच्दै राज्य वचाउने दमनको साङ्लो चुडाई दिने
सत्ता ढाली लिने र राज्य जनताको हातमा सुम्पि दिने
चुन्नै पर्दछ राज्यले असल त्यो नेता सवैको हास्
आतङ्की र्सवनास पारी जनमा विस्वास वड्दै रहोस
सत्तामा रहदा सुशासन रहोस शान्ति रहोस देशमा
आफ्नो राज्य चलाउ सुजन ती छद्मी नहोस भेषमा
राजाले पनि जान्नु पर्छ अव ता चल्दैन दम्भी वनि
वार्ताकै भर छ सात दलमा सुम्पेर राज्य पनि
द्धन्द्ध अन्त भई शुसासन गरी सम्मान मिल्ने थियो
हुन्थ्यो देश विकाश सवमा संकृती नाच्ने थियो
गर्नै पर्दछ सवै मिली यहा सम्झेर आफ्नो भनि
प्रजातन्त्र नभई हुदैन मासिन्छ देश पनि
राजा लक्ष्मी हुदा भएन सुख प्रण विचल्ली परे
ल्याउनै पर्छ राज्यमा हुने त्यो लोकतन्त्र भरे
लागे भने यहा कठोर मण्डले प्रजातन्त्र मार्न
गर्छन राज्य यहा हठी स्वबलम्बि हुं राजतन्त्री भनि
पाखन्डीहरुको कमाल वलले चल्दैन राज्य
चाहन्छन जनता चलाउन यहा लोकतन्त्र अव ।