Nirajan Sapkota – Bato Birayeko Chitthi

निराजन सापकोटा – बाटो बिराएको चिट्टी

यो मनका असंख्य चर्चरौउदो घाउहरु…
कता गएर बिसाउ…खै कुन चौतारीमा मलम लाउने होला..
प्रजातन्त्र लोकतन्त्र …सप्ताह लगाएको झैँ नारा आए नारा गए
एक छिन् को रमझम…अनि जुनीभरिको सन्नाटा..
ठुला ठालुका भिम्कायी भासणहरु…
ति भासणभित्रका आसहरु…केहि भईहाल्छ कि भन्ने मनका आर्तनादहरु…
छोराको माला लगाएको रीत्तो तस्वीर…
कपाउदै काम्दै लेखिएको त्यो चिट्ठी…केहि भईहाल्छ कि भन्ने मनका आर्तनादहरु..
तर यो पाली संभोधन रास्ट्रपति जियूलाई पो हौ त..
इमेल को cc प्रधानमन्त्री जियूलाई पनि..
निकै प्रहरपो भए त..
खबर पाईएन..शायद हुलाकीले बिर्सियौ की..
ठिकै छ बाबु..नया खबर सुनाउ..सम्झन त राष्ट्रले पनि कहाँ सम्झियो र..
लौ बेस भो मनबाटै सिद्धै प्रतक्ष्य प्रसारण हुदै भयो…
हुबहु बाटो बिराएको चिट्टी…..

Sirukharke Jetha – Bahini Lai Chitthi

सिरुखर्के जेठा – बहिनीलाई चिट्ठी

बहिनी
यसपाली पनि तीज
फर्केर आएछ
तर किन हो खै’ ऊ आफै रङ्गहीन छ
हिँजो
ग्रिनेड फुटेको कहाँ रै’छ र
तिम्रा हातका चुराहरू फुटेका रहेछन्
यो देशका शाषकहरूले
आमाको आँसु पुछ्ने कुरा गरेर
तिम्रो स्यूँदोको सिंदूर पुछेका रहेछन्

के गर्नै सकेँ र मैले
आखिर
बगैँचा उजाडिए झैँ उजाडियो
तिम्रो त्यो सुन्दर जीवन
कसरी ल्याइदिउँ कोशेली भनी तिमीलाई
सेतो बर्की र सेतै रीबन ??

वर्षाऋतु
हटिरहेछ यो धर्तीमा
तर आँसुको बलेनी चुहुँदै होला तिम्रो छातीमा
सुकिसकेका छन् अब यी वनपाखाहरू
तर भिजेकै होलान् कठै निर्दोष तिम्रा आँखाहरू

बहिनी
तिम्रो दुखाइको सीमा छैन
थाहा छ मलाई
तिम्रो आँसुको हिसाब छैन
तर के गछ्र्यौ
दुःखीहरूका निम्ति यो देशमा
कुनै न्याय निसाफ छैन

– सोमबार, 19 श्रावण, 2071