कोमल मल्ल – तिमी नै हौ मेरो मान्छे
एउटा मनमा सयौं मान्छे सयौं मान्छे, सयौं मान्छे
त्यही मनको मिठो साथी तिमी नै हौ मेरो मान्छे
छैन छैन मेरो मन दुख्दै दुख्दै जीउन सक्ने
छाती चर्के, कहाँ हुन्छ मन पनि सिउन सक्ने
कति सुन्छु मन पालुवा फूल जस्तै कोमल हुन्छ
सत्य सत्य नढाटु त आकाश जस्तै निर्मल हुन्छ
त्यस्तै निर्मल त्यस्तै कोमल माया पे्रम हुनु पर्छ
सम्झनाको हातहरुले, हृदय नै छुनु पर्छ
एउटा मनमा सयौं मान्छे ……………
भइ दिए है सङ्लो सङ्लो अमृत सरी पानी जस्तो
परेलीले छोप्दा पनि ब्रम्ह देख्ने नानी जस्तो
मनमा सजाइ गहिरिए भने मोती पनि भेटिन्छ रे
मन फक्राइ उठे भने पियास पनि मेटिन्छ रे
एउटा मनमा सयौं मान्छे ……………
मन परेको मान्छेलाई बिदाई दिन सकिन्छ र ?
अगाध स्नेह मिठो माया कहाँ त्यसै मेटिन्छ र ?
बिदाईको मुहार बाट आसुँ थोपा पुछी आज
राखी देउ है हाम्रो माया सधैं सधैं तिम्रो साथ
एउटा मनमा सयौं मान्छे ……………
तिम्रो मनको मान्छेलाई सम्झाई बुझाई माया दिए
विश्वासको दियो बाली हामीलाई संझिरहे
गरी दिनु पुजा सधै तिमी भित्र देबताको,
चढाइ दिनु फूल नैबेद्य चोखो अमर मित्रताको
एउटा मनमा सयौं मान्छे ……………
बिस्र्यौ भने पाप लाग्छ साथीभाईको आतलाई
बढाइ रहनु जहाँ हुन्छौ पिरतीको हातलाई
हाम्रो पनि भक्ति भाव आमालाई चढाई देउ है
आर्षिकबाद बटुलेर हामीलाई पठाइ देउ है
एउटा मनमा सयौं मान्छे ……………