निराजन सापकोटा – अस्तित्व
मलाई मेरै अस्तित्वमा स्वीकार्ने बानी गर ए समाज..
एउटा घर , गाडी , motorcycle र दुई नानी को परिभाषाले नबाध….
मान्छु म आफैमा एउटा प्रस्न लिएर आएकोछु…
तर तिमीले मलाई बारम्बार झक्झकाइरहनु पर्दैन…
मेरा सम्बादहरु Direct जिन्दगीसित नै हुनेगर्छन…
म मनमा खुशी भए मुस्कुराउछु गुराँस झैँ…
आँखामा रोदन भए मुर्र्झाईदिन्छु सिमलको भुवाझै…
मेरो मुहारमा कुनै अभिनय छैन…
र Double Standard भन्ने चलचित्रको screening अझै पनि चलेको छैन…
म हास्छु त स्वभाविक लाग्छ…
रुन्छु त कतै Glycerin बगेको हुन्न…
तिम्रो Barometer मा म झोखिन सक्दिन…
किनकि मेरो Metric नै अर्को छ…
र जोखिनै पर्छ भन्ने पनि छैन नि…
शायद त्यति गारो पनि नहुनु पर्ने हो बुझ्नको लागि..
Harvard को कुनै डिग्री झैँ…
कोशिश त गर … मलाई मेरै अस्तित्वमा स्वीकार ए समाज …
Regret गर्नेछैनौ…
(c) Nirajan Sapkota, ‘Memoirs of Time’, 21/11/2014, 6:40 pm…