दामोदर पुडासैनी किशोर – बिभाजन
मान्छे र चराहरूबीच
बिभाजित छ यो सहर
मान्छेले निर्माण गरेका
पुतलीजस्ता घरहरूलाई
कोतर्न,बिष्ट्याउँन र हल्ला गर्न
सहर पस्दैनन् चराहरू
चराका रूख,घाँस र चौरहरूलाई
बिथोल्दैनन् सहरका मान्छेहरूले
बिहानदेखिनै
सडकभरी दौडिरहन्छन् पुतलीहरू
चरालाई लोभ्याउँनेछ उनीहरूको मधुर आवाज
उता जँगलमा फूलाइहेछन् चराहरूले
चेरी,खुर्पानी ,नास्पाती र आरूका फूलहरू
मान्छेले हरियो जँगल नबिगार्ने
र,चराले इन्द्रेणी घर नबिगार्ने
एउटा बलियो सँझौता भएकोछ सहरमा
मान्छेहरू बेलाबेलामा चरा भेट्न
आफैँ जान्छन् जँगलमा
सहरमा ढकमक्क फक्रेको बसन्त पनि
वास्ता छैन चराहरूलाई
सहरमा
सहरका घरभन्दा धेरै फक्रेका
एप्रिकट र नास्पातीका सेता फूलहरू
र,किम इल सुँग इलिया र किम जोँग इलियाका राता फूलहरू
चोक चोकबाट मीठो लयमा दौडिरहेका पुतलीजस्तै
मिसिन्छन् हावामा
र फैलिन थाल्छन् सडकमा र घरका बार्दलीहरूमा
गाउँमा र जँगलमा बस्ने चराहरू
मस्त छन् आफ्नै हाँगा ,गुँड र जँगलहरूमा
त्यसैले पनि सहर पस्न मन गर्दैनन् चराहरू
चराहरू सहर पसेभने
सँगै ल्याउँनुपर्छ जँगललाईपनि
सहर गाउँ पस्यो भने लुटिन्छन् गाउँका चराका गाथाहरू
त्यसैले भागबण्डा छ चरा र मान्छेबीच जँगल र सहरको
चरालाई चराजस्तै रमाएर नाच्न दिइँएन भने
बिष्ट्याइदिन्छ चरालेपनि छानामा,झ्यालमा र बरण्डाहरूमा
चरालाई चरा बनेर बाँच्न र
मान्छेलाई मान्छे बनेर बाँच्न
मान्छे र चराबीच भागबण्डा छ यो शहरमा
२०७६बैशाख ४गते बुधबार (२०१९ अप्रिल १७)
कोरियो होटल ,प्योँगयाँग ,उत्तरकोरिया