बिहानीको प्रतिक्षामा
कैयौ हजुरबाहरु बितिसकेछन
यात्राका जंघारहरु तर्दातर्दै
कैयौ रातहरु छिप्पिसकेछन
न यात्रा टुंगिएको छ
न बिहानी भएको छ ।
बिहानीको सीत
प्रतिक्षा गर्दै
सृष्टीका पालुवाहरु
बिहानीको मिर्मिरेमा
मोती झल्काउने रहर पाल्दै
रातहरु भोग्दै छन ।
शान्तिलाई निमोठ्दै
निस्पट्ट अँध्यारोमा
लाटोकोसेराहरुको निर्वाध चलखेलहरु
रातसंगै मौलाएका छन ।
तर
कालो रातपछि
सुनौलो बिहानी नै आँउछ
अंध्यारोलाई भगाउदै
नवज्योती नै फैलाउँछ ।
अनी
रातभरको स्वपन दूस्वपनहरु
मूल्याकंनको कसीभित्र
सम्झदै बिर्सदै
फेरी एउटा
नित्यकर्मको शुरुवात हुन्छ
त्यसैले बिहानी आउनै पर्छ
बिहानी आउँछ आउँछ ।