अजय पौडेल – के हामी तयार छौं
भन्दछन साँचो बोले याद गर्नु पर्दैन रे
यहाँ त साँचो साँचो भन्दै बोल्दा पनि याद छैन
वीर गोर्खालीका धरोहर र उत्तराधिकारी हरू
यहाँ त हामी मात्र एक गुर्खा बनेको थाहानै छैन
सायद नून र तेल नै कमि हुन्छहोला
येदि कसैले विदेशी हस्तछॆप को कुरा गरेमा
सायद मन्त्रिज्युले पैदल हिंड्न पर्ला
एदी दोश्रो मुलुक बाट पेट्रोल आयात नभएमा
के हामी तयार छौ त कठांग्रिएको चिसो खप्न,
येदि विदेशबाट कपास र सियो आयात नभएमा ?
पहिला त आफै मा आत्मनिर्भर हुनु पर्यो
आनी मात्र स्वाभिमानको कुरा आउछ
बिना हैसीअत बोलुभेने याहात
अस्तित्व नै बेपत्ता भईदिन्छ
रिट्ठे ले बोल्दा बादी कुरा.मन्त्रि ले बोल्दा भासण
एदी कसैले स्वाभिमान को गीत सुनाए मा
कहाँ बाट आयात गर्ने, घरमा ग्यास र रासन?
पहिला को आतित सम्झन्छौ जो आफैले भत्कायौ
तर आज तेही आतित नै प्रिय छ हामीलाई
मस्तिस्क का भित्ता भित्ता मा चोट हरू छन्
अनि बेहिसाब विदेशी ऋण छ हामीलाई
कसरि उठाएर हिड्ने यो शिर ?
जब ऋणको पोको ले थिचेको हुन्छ
यहाँ हामी काल ले मरौ या नमरौ
पदाधिकारी को सुबिधार्थ मारिएको हुन्छ
र अन्त्य मा एक अर्को सहिद थपिएको हुन्छ……..
अब तराईका फाट हरू फैलाई
बुद्धत्व फैलाउने बेला आएको छ
अब हिमाल का टाकुरीहरू लाई छिचोल्दै
चन्द्र सुर्य छुने बेला आएको छ
हर घर बाट आधा बुद्ध बनेर
अनि आधा बल भद्र बनेर निस्किने बेला आएको छ