Abhishek Darnal Biswa – Ek Din

एक दिन

धन सम्पत्ति
तुच्छ हुन्छ मेरो अघि
लोभ,लालचले मलाई
अलिकति छुँदैन
रिस, डाह के हो?
यस्ता कुनै शब्द हुँदैन
कुन रात अनि
कुन दिन
म, कुनै वास्ता गर्दिनँ
परिवार होस्
या त प्रियसी
म कसै संग बोल्दिन
रिसाएर होइन
बस म बोल्दिन

मेरा रुपले अनि बलले
घमण्ड गर्न छोडिदिन्छ
कसैलाई लुट्न
कसैलाई छल्न
सबै कुरा बिर्सिदिन्छ
म संग कुनै रहर
न कुनै कर,केही पनि हुँदैन

आँखाले सपना देख्न
मुखले ओंठ खोल्न
कानले कुरा सुन्न
नाकले गन्ध सुंगन
अनि
खुट्टाले पाइला चाल्न
सबै कुरा बिर्सिन्छ
भोकले भोजन माग्दैन
प्यासले पानी माग्दैन
जस्तै ठु..लो बिमारले पनि
मलाई कुनै असर पार्दैन
ढुङ्गाले थिचोस्
या त
अगुल्टोले पोलोस्
म केही बोल्दिन

ए हजुर,
अचम्म नहुनुहोस्
म बोल्न खोजेर पनि
बोल्न सक्दिनँ
हिँड्न खोजेर पनि
हिँड्न सक्दिनँ
जहाँ लैजाउँ
जता लैजाउँ
म केही बोल्दिन
रिसाएर होइन
बस म बोल्दिन

किन कि
त्यो एक दिन
म,म हुन्न
म केवल संसारले मृत घोषित गरेको
एउटा अचेत लाश हुन्छु
त्यसैले म केही बोल्दिन
मेरो नामले सबै कुरा बोलिरहेको हुन्छ।

Abhishek Darnal Biswa – Mero Samaj

अभिषेक दर्नल विश्वमेरो समाज?
तपाईंले मेरो समाज सोध्नु भएको?
मेरो समाजलाई
मेरो अनुहारमा उज्यालो आएको पटक्कै मनपर्दैन
अनि अँध्यारो हुँदा उसलाई,निन्दा नगरि हुँदैन
मैले लगाएको लुगामा सुन्दर वास्ना आउनु हुँदैन
मेरो समाजलाई बान्ता आइहाल्छ
म पढेको आवाज मेरो समाजले सुन्न सक्दैन
झर्को लागिहाल्छ…
मैले गाएको गीत
मैले नाँचेको नृत्य 
दुनियाँलाई स्वा‌‌ङ्ग मात्र हुन्छ
मेरो घरको चुल्होमा मिठो बास्ना आएको मनपर्दैन मेरो समाजलाई
मैले खोलें खाएको दस दुनियाँलाई नसुनाइ हुँदैन
आमाले लगाएकी सारी
अनि बुवाले लगाएको सर्ट-पाइन्टको दाम, नभनि हुँदैन
दाजुले बिहे गरेर ल्याएको स्वास्नीको जात
पहिले नै मेरो समाजलाई भन्नुपर्दाछ
केटी धनि छे की गरिब?, सबै सुनाउँपर्दछ
दिदीले लगाएकी कुर्ता सुरुवाल मेरो समाजलाई पुरानो डिजाइन भ‌न्नैपर्छ
अनि बहिनीले लगाएकी जिन्स पाइन्ट लबस्तरो फेसन ठहराउनै पर्छ
बहिनी पार्कमा साथी संग डुलेको होस् कि आफन्त संग
समाजले मेरो बहिनी बिग्रियो भन्नै पर्छ
बुवा रक्सीले मातेर लड़ोस  या कामले थाकेर
समाजले बुवालाई बद्नाम गर्नैपर्छ 
बर्खायामको बेला मेरो आंगनमा घाम परेको मन पर्दै….न मेरो समाजलाई
फूलबारीमा लटरम्म फूल फुलेको झन् पटक्कै मन पर्दैन
मेरा घरकाहरुले बाइक, टिभी अनि फोन इत्यादि कुराहरू नचलाउन भन्छ 
मेरो समाजले
मेरा घरकाहरुले ठूल-ठूलो सपना नहेरुन् भन्छ
सबै मान्छे लाटा र अन्धा जन्मिउन 
सबै लुला अनि लङ्गडा होऊन् ,भन्छ
यस्तै छ मेरो समाज
अझै के भनौं र तपाईंलाई मेरो समाजको कुराहरू
आज,भोलि त
मेरो समाज
बिहेको बारमा रक्सी खान
अरुलाई कुल्चेर आफु अघि बढ्न
सद्भावनाको नाममा कुभावनाको प्रचार गर्न
धर्मको नाममा पाप गर्न र
सफ्रिएको घर बिगार्ने ठीकामा नै व्यवस्था छ
अरु कुरा पछि भन्छु नि ल…..