नेपाली कविता को बिशाल संग्रह
रवि प्राञ्जल – फूलझैं वासना (गजल)
(Source:मधुपर्क असार, २०६७)
फूलझैं वासना छर्नु पो जिन्दगी ।
गर्वले वन्दना गर्नु पो जिन्दगी ।
भोकमा, शोकमा, पर्छ जो कष्टमा
स्नेहले कष्ट त्यो हर्नु पो जिन्दगी ।
मातमा लटि्ँठदै मर्छ जो मूर्ख हो
होशमै शानले मर्नु पो जिन्दगी ।
खै कहाँ रोकियो आँसुको मूल यो ?
आँसुमै चढ्नु र झर्नु पो जिन्दगी ।
जिन्दगी भास हो, जिन्दगी धाप हो
यत्नले धाप त्यो तर्नु पो जिन्दगी ।
कोमल भट्ट – सम्झनाका लहरहरु
सम्झनाका लहरहरु छल्किएको धेरै भयो
हृदयको भित्री घाउ बल्किएको धेरै भयो
चाहनाको संसारमा आगो लाग्दा हुरुरुरु
डंडेलोले अभिलाषा सल्किएको धेरै भयो
श्रावणको भेल जस्तै आँसु धारा बगाएर
एकान्तमा डाँको छोड्न पल्किएको धेरै भयो
कल्पनाको सिसमहल गर्ल्यामगुर्लुम ढलेपछि
बिहानीको शीत सँगै टल्किएको धेरै भयो
लुकाउन खोजे पनि अनुहारमा स्पष्ट हुँदै
विषादका छायाँ मात्रै झल्किएको धेरै भयो
जताततै निराशाले निल्न खोज्दा”कोमल”मन
आशाजनक बाटो तिर ढल्किएको धेरै भयो
पुरानो नैकाप,काठमाडौँ
हाल:-न्युयोर्क,अमेरिका
१८ मार्च ,२०१३
भाग्य नि यत्तिको हो र,ठाडो शिर तलै नुग्यो
चाईंदैन चेपारे बोलि, गालि खाएँ भयो पुग्यो
अक्षता पाती र चामल, फुकेँ फ्याकें नराम्रो भो
न गाडें शान्तिको झण्डा, डण्डा खाएँ भयो पुग्यो
बर्ष दिन शनिको चक्र,उल्का छ भामरि पनि
पर्दैन ग्रहको जाप,श्राप पाएँ भयो पुग्यो
हातका रेखा छन् उल्टा,चिना टिपन अकाट्य छ
परेन प्यारको ढर्रा,छर्रा खाएँ भयो पुग्यो
बर्तमान खोच्च्याई हिड्छ, बिगत रुन्छ धुरु धुरु
नगर भोलिका बात,बाँच्न पाएँ भयो पुग्यो!!!
अफगानिस्तान,३१/०१/२०१३
केशव आचार्य – बिश्वास बल्नु बलिसक्यो (नेपाली गजल)
यति धेरै पिडा दियौ, मन जल्नु जलिसक्यो
शान्त मेरो ह्दयमा, आँधि चल्नु चलिसक्यो
जिन्दगीको परिभाषा, खोजी खोजी थाकिसकेँ
सल्किएर आँफैभित्र, पिडा गल्नु गलि सक्यो
नआउनु फर्किएर, मनका व्यथा मेटाउन
तिम्रा सबै सम्झनाहरु, आज ढल्नु ढलिसक्यो
कति खाउँ आफुमात्र, चोटमाथि चोटहरु
आगो भित्र दनदनी, विश्वास बल्नु बलिसक्यो
रीता खत्री – कहाँ हुन्छ आफ्नो माटो बिरानो (गजल)
कहाँ हुन्छ आफ्नो माटो बिरानो
आफू हिंडेको त्यो बाटो बिरानो ।
जति बिर्सूं भन्छु उति याद आउँछ
सुदूर सम्झनाको छ पाटो बिरानो ।
मेटेर कसले कहाँ मेट्न सक्छ
हुँदैन मायाको खाटो विरानो ।
खै कसरी रोपूँ म स्नेहको बिउ
छ आफ्नो मनको राटो बिरानो ।
सम्झनामा चसक्क सधैं देश दुख्छ
कहाँ हुन्छ गुन्द्रुक र आँटो बिरानो ?
राजकुमार कान्छा – प्रकृतिले धर्तिमा (गजल)
प्रकृतिले धर्तिमा एउटी परी बनाको छ
चञ्चले बतासले खबर यो जनाको छ
इन्द्रेणीका के कुरा, फूल पनि लजाउँछन्
सप्तरङ्ग छोडौं रङ्ग जति सब खनाको छ
निगाह नसालु, विषालु नजर, ओँठका के कुरा
चीज बाँकी छ र के ? सब थोक बनाको छ
लाखौं तारा थोरै हुन्छन् उनको चेहेरा सामू
जूनलाई नचम्किन उनकै खातिर मनाको छ
कोमल भट्ट – सोझा सिधा जनतालाई
सोझा सिधा जनतालाई नचाउन सक्छौ अब
निर्दलको हल्ला खल्ला मचाउन सक्छौ अब
जाली,झेली,कुकर्मी र अपराधी भए पनि
बन्धु बान्धव रैछन भने बचाउन सक्छौ अब
विरुद्धमा बोले भने गोर्खे Continue reading “Komal Bhatta – Sojha Sidha Janata Lai (Nepali Gajal)”
विवेक दुलाल क्षेत्री “दमक” – कोहि भन्छन् उ (गजल)
कोहि भन्छन् उ हट्टाकट्टा जवान् हो
कोहि भन्छन् उ गरिबको भगवान् हो
साच्ची उसले नगरेको केहि रहेनछ
यसर्थ उ दुइ होइन सबैको वान् हो
देख्यौ माथि गाको केकेमा अल्झ्यो केकेमा
गणतन्त्र नलेखि मानिस उ महान् हो
लर्तरो छ सबै चिज आफ्नो होस् भन्छ
मरे पनि उ सातपुस्ता बोक्ने बहान् हो
रिस या खुशीले सबै उहि मन पराउछन्
काम नगर्ने अल्क्षिको उ बडेमाको शान् हो
कसैले सुनाइ दियो “विवेक “लाई यो कुरा
कर्म गर्ने मान्छेको लागि श्रम नै बलवान् हो .
अस्तु :
दमक ,झापा
जता हेर्यो सक्रिय छन् डोके हुक्के छातेहरू
जता हेर्यो सडकभरि माग्ने बेस्या खातेहरू
हुरी आयो गयो पनि हावा बग्न छाडी सक्यो
अझै पनि फिरिफिरि नाँच्छन् पीपलपातेहरू
अरुको नै साहारामा उभिएर भए पनि
बसभित्र घुईँचोमा दगुर्दैछन् तातेहरू
उकालोमा बुई चढ्ने ओह्रालोमा चिप्लिदिने
भएका छन् यस्तै यस्तै हाम्रा नेता नाथेहरू
आशांक उपाध्याय – गज़ल – आए गए
सपनाका लहरमा, छाल कति आए, गए
आजसम्म जीवनमा, काल कति आए, गए
लेख्दा गीत पिरतीका, हृदयको माझबाट,
संगीतले सजाउन, ताल कति आए, गए
स्वप्न परि जस्तै लाग्ने, यौवनाको छेउ पर्दा,
बेचैनीमा हास्नु पर्ने, हाल कति आए, गए
जवानीले अंगालेर, अङ्ग अङ्ग पगालेको,
आशा गरि बिताएका, साल कति आए, गए
उत्तरको आशा गरि, प्रस्तावको दाउ थाप्दै,
समर्पित खेल खेल्ने, खाल कती आए गए
अनुकुल प्रकाश – नयाँ परिभाषा प्रेमको (गजल)
(चितवन)
नयाँ परिभाषा प्रेमको, बुझाएर गयौ !
आशा अभिलाषा जीवन्को, टुटाएर गयौ !!
मन्मा बसन्तको भर्खर, आगमन थियो ,
वरा! मनडाली भाँचेर, सुकाएर गयौ !!
गाँस्नु रैन रैछ पिरती, हैसिएत मेरै
आँखो अन्धो थियो मनको, खुलाएर गयौ !!
भनी बाँच्नुपर्छ तिमीले, ‘साथबिना मेरो’,
मर्नुभन्दा ठुलो सजाएँ, सुनाएर गयौ !!
लुट्यौ लुट्नुसम्म आखिर, प्यासीनै’छ अनु,
खुशी नै’छु धोको तिमीले, पु-याएर गयौ !!
ज्ञानुवाकर पौडेल – काँडा बनेर आज (गजल)
काँडा बनेर आज पाइतालामा बिझयो यो देश
आँसु बनेर आज परेलीमा रुझयो यो देश
किन बिउँझेन यो देश, कति निदाउँछ यो देश
आतंक बनेर आज मनमा बिझयो यो देश
कल्ले के गरे यो देशलाई कल्ले बर्बाद तुल्याए ?
छलकपट र जालझेल मै अल्झयो यो देश ।
महँगी, अभाव, दुःख र यातनाका यी तीस वर्षा
सारा देशवासीका रगत र आँसुले भिज्यो यो देश ।
तिर्थ ‘यात्री’ पौडेल – माने डांडा चौतारीको
माने डांडा चौतारीको बर याद आयो
दुई खोलीको बीचको मेरो घर याद आयो
बर्खा लाग्यो खोला नाला बौलाएरे भन्छन्,
पैरो जादा घर छोडेको डर याद आयो
बन पाखा भीर पहरा खोल्सा खोल्सिहरुमा,
घर छाउन शीला खोज्या खर याद आयो
बासी खादै दिन काट्दा बिदेशमा आज,
खुशी साट्दै मिलि खा’को दर याद आयो ॥
लखनपुर ३ झापा,नेपाल
हाल:बहराइन
सुचित्रा खनिया – नियतिको खेल यस्तै (गजल)
(Source: मधुपर्क जेठ, २०६९)
नियतिको खेल यस्तै खेल्यो जिन्दगीले
जीतभन्दा हार बढी झेल्यो जिन्दगीले
जिन्दगीको ओत भन्नु यही मनको छाता
वषर्ात्मा घाम पानी छेल्यो जिन्दगीले
अँगेनामा खाली खाली तावा मात्रै तात्यो
बिना आँटो भोक मात्रै बेल्यो जिन्दगीले
आज भन्यो भोलि भन्यो दिन मात्रै गन्यो
माकुराको जालोजस्तै जेल्यो जिन्दगीले
विज्ञान दर्शन – सृजनाका थुङ्गाहरु
सृजनाका थुङ्गाहरु फुल्न थाल्छन बिहानीमा
भावनाका शब्दहरु खुल्न थाल्छन बिहानीमा
स्वप्नमा हराएका यी निन्द्रामय आँखाहरु,
उनको मुहार वरिपरि भुल्न थाल्छन बिहानीमा
आशाको Continue reading “Bigyan Darshan – Srijanaka Thunga Haru (Nepali Gajal)”
पदम भण्डारी – दु:खको घाउमा मलम लाउन (नेपाली गजल)
दु:खको घाउमा मलम लाउन पसें कर्नालीमा
बुद्धि र हिम्मतमा विवेक घसें कर्नालीमा
हामी जस्ता बिकासमा, लाग्ने कर्मठ कार्यकर्ता
माग छ त्यहाँ भन्ठानेर कम्मर Continue reading “Padam Bhandari – Dukha Ko Ghaau Ma (Nepali Gajal)”
कोमल भट्ट – प्राय:जसो अफिसमा (गज़ल)
प्राय:जसो अफिसमा कमाएको कुरा हुन्छ
डिस्को नाच र रेस्टुराँमा रमाएको कुरा हुन्छ
तोकिएका जिम्मेवारी,काम काज भन्दा पनि
दिनभरिमा कसले कति थमाएको कुरा हुन्छ
चाडपर्व र उत्सव आँउदा महँगा र राम्राराम्रा
लोभै लाग्ने उपहारलाई समाएको कुरा हुन्छ
साइत पार्दै निस्केको र प्रखर बुद्धि भएर नै
मोटा मोटा ग्राहक मात्रै ठमाएको कुरा हुन्छ
ठूला ठूला पाँचतारेको क्यासिनो र बारमा पसी
जुवा तासका खालहरू जमाएको कुरा हुन्छ
पुरानो नैकाप काठमाडौँ
हाल:-न्युयोर्क,अमेरिका
प्रकाश सापकोटा – गरौंला स्वागतको तयारी हजूर (गजल)
गरौंला स्वागतको तयारी हजूर
कहिले हुने हो सवारी हजूर
ध्वजाले सजाउँला यो मनको मझेरी
फूलबुट्टे गलैंचा पसारी हजूर
नबोली नबोली चलेको चल्यै छ
आँखा र आँखाको जुवारी हजूर
के नाता लगाउनु दोधारै दोधारमा
बनौ कि पियारा-पियारी हजूर
मुसुक्क हाँसे त बस्थें म कुरेर
दिलैको ढक्कन उघारी हजूर
धूमिल् धूमिल् यादहरु छाँया बनी आईदिँदा ।
आफ्नै आँशुधाराभित्र हराएर रोए ।। २
हामी बस्ने लुकी भेट्ने पीपलूको छाँया मूनी ।
एकान्तमा एक्लै आँशु झराएर रोए ।। ३
तिम्रो आउने जाने बाटो यतैतिर पर्यो क्यार ।
त्यसैले त अन्तै बसाई सराएर रोए ।। ४
हिजै राती सपनीमा हाँसीराको देखे तिम्लाई ।
के के हुन्छ भनी आफै डराएर रोए ।। ५
निर्झर सागर
सिलगढी, डोटी ।
बिष्णुनन्द चाम्लिङ – फूलको थुङ्गा (गजल)
फूलको थुङ्गा तिमीमा फालेर लेख्दैछु एउटा गीत
बैशालु माया तिमीमा गालेर लेख्दैछु एउटा गीत
थिएन रङ्ग जीवनको हरेक बसन्त ऋतुहरूमा
सुनौलो रङ्गमा भवना ढालेर लेख्दैछु Continue reading “Bishnu Nanda Chamling – Ful Ko Thunga (Nepali Gajal)”