ढुण्डीराज अर्याल – फोक्सुण्डो तालः प्रेमको सागर
(मधुपर्क मंसिर, २०६७)
फोक्सुण्डो तालमा देख्छु नेपाली दृढ सौम्यता
गहिरो तालमा भेट्छु नेपाली दिलको कथा
ताल आफैँ बन्यो मान्छे, ताल मान्छे बनेर म
गीतका तालमा आफैँ तालजस्तै रमेर म ।
चौरीसँगसँगै खेल्छ लुकामारी हिमालमा
काखमा निलिमाजस्तै सजिएर बिहानमा
बोलाउँछ उषाकाल सम्झेर दिन सुन्दर
परीझैं स्वर्गकी लाग्ने मोहित कुन हुन्न र ?
‘क्याराभान’ बनाएर ठिन्ले डुल्छन् किनारमा
कौतुहलमय डोल्पोको रहस्य मिल्छ तालमा
प्रेमको शुद्ध यात्रामा निस्कनेहरूलाई यो
स्वागत मनले गर्छ प्रेमकै पथमा छ यो ।
रिग्मो गाउँसँगै आफ्नो अस्तित्व सल्बलाउँछ
कस्तुरी मृगको बास्ना फोक्सुण्डो मगमगाउँछ
सेताम्य झरना बग्दै गीत गाएर झर्झर
सुलिगाउँ बनी र्झछ भेरीमा मिल्छ निर्झर ।
बुकी फूलसँगै हाँस्छ प्रकृति नै हँसाउँछ
निलो सौन्दर्यमा रम्दा विश्वसारा अटाउँछ
सभ्यताको गुरु हो यो शान्तिको दीपज्योति हो
दुःखी, क्रन्दन, रोगीको औषधि उपचार हो ।
आम्ची आफैँ बन्यो ताल औषधि छ जटामसी
अमृततुल्य पानीमा कस्तुरी घोल्छ रे बसी
पाँचऔंले मिसाएर चिराइतो मिलाउँदै
यार्सागुम्बासँगै स्वस्थ सञ्जीवनी पिलाउँदै ।
यश कीर्ति फिजाएर आफैँमा हिमदूत भै
इतिहास सधैं खोज्छ कर्मशील सपूतझैं
प्रेमको दीप हो रिग्मो देशको प्यार बग्दछ
नेपाली दिलमा आज मुटु स्पन्दन बन्दछ ।
सलबलाउँदो पानी तरङ्ग चुम्न उत्सव
ताल नै प्रेमको छानो अन्यत्र पो कहाँ छ र ?
सिङ्गो आकाश फोक्सुन्डो छल्कने जलको कण
गहिरो मित्रता गाँस्दै मुस्कान जूनको बन ।
-गुल्मी
हाल काठमाडौँ