नेपाली कविता को बिशाल संग्रह
मासिन्छ कि देश मेरो
बन्दैछ कि धुजा धुजा
आजभोलि देश मेरो
मासिन्छ कि डर लाग्छ
त्यों नेपाली भेष मेरो
बाँड्नै परे नेपालीको
मन बाँडे हुन्थ्यो
शीप रुपी पौरखको
धन बाँडे हुन्थ्यो
मलाई पनि नटुक्र्याई
देश देऊ अलिकति
हिमाल पहाड तराइको
भेष देऊ अलिकति
आफू आफू के का लागि
कुस्ती खेल्नु घरी घरी
नेपालीले कतिन्जेल
दुख: झेल्नु सधैभरि
एउटै जात नेपालीको
हात देऊ अलिकति
नेपाली हुँ भन्न लाई
साथ् देऊ अलिकति
डेविस, क्यालिफोर्निया
बासु ढकाल – अमेरिकन ड्रीम
हाय मेरो अमेरिकन ड्रीम
भदौमा आँखा फुटेको म गोरु
जता हेर्यो उतै हरियै हरियो देख्छु
म जिंदगी हाड घोटेर फोक्सो फुकाई फुकाई
रगत सुकाई सुकाई
दिन रात हरूमा र रात दिनहरुमा रूपांतर गर्दैछु,
प्लास्टिकका क्रेडिट कार्डहरुसंग जिंदगी साटेर
सपनाका महल ठडयाउन तल्लीन म
यही जन्मको सहज ऋण तीर्न ओवर टाइम गर्दै छु
र प्रत्येक दिन अलि अलि मर्दै छु,
हाय मेरो अमेरिकन ड्रीम
हरिया पात हरु बटुल्दै हरियो पत्तो हात लाउने धुनमा
मेरो कपाल फुल्यो मन फुलेको छैन,
थुकक जिंदगी
कहिले त फर्किएर जाऊ जाऊं लाग्छ
गएर के गर्नु र
देश आक्रांत छ बिभाजित मनहरुमा
फेरि भोलि पल्ट यतै फर्किएर आऊं आऊं लाग्छ
क्यालिफोर्निया, अमेरिका
बासु ढकाल – आमा, माटो र धर्ती
आमा!
मलाई एक मुट्ठी माटो देऊ
कतै जीवन दर्शनको उकालोमा
थकाई मार्नु पर्ला
म,चौतारी रोपी दिन्छु
अथवा
मलाई एक मुठी ऑटो देऊ
कतै देश निर्माणको बाटोमा
भोक मेटनु पर्दा
म दुईचार टुक्रा रोटी बेली दिन्छु
या
मलाई गोरेटो बाटो देऊ
ठेल मठेल गरी हिडीरहेका संततिलाई
काँडाहरु पन्छाएर यी हातहरुले
म मूल सड़क भेटी दिन्छु
माटो
जीवनको आदि र अंतस्थल
उर्बर बनाउनु पर्ने हातहरु
बारूदको रोपाईमा जुटेका छन,फुटेका छन
माटो बाटै उदाएर,
साँझ नपर्दै अस्ताएका छन्
धर्ती
सहेको सह्यै छ
तिम्रो शिर सागरमाथा
मान्छेहरुको आगमन प्रत्यागमनको
दृश्य,परिदृश्य हेरेर
मौन
एकनास अविछिन्न
संसार सामु उभिएको उभियै छ
जननी
मलाई एउटा चौडा छाती देऊ
बुद्ध बनेर संसार सामु
सदा सागरमाथा झै
अनवरत, अनन्तसम्म
अविछिन्न शान्त उभिन सकूँ ।
अमेरिका
बासु ढकाल – आज भोलि
आज भोलि काठको घर
धमिरा लाई जिम्मा ला छ
जून लाई माथ गर्छु भन्ने
जुन्किरीको रजाई भा छ
सबैलाई समानताको
पगरिले गुथ्ने संग
आज भोलि ठेला गाडा
ठेल्नेकोनी सत्तो गा छ
संसार बाटै फ्याकिएको
एउटा बूटी पलाको छ
भता भुंङग परेर देश
मूढे बल ले चलाको छ
हात नंग्रा खियाउनेको
घटी गला रेटने संग
डराएर आफ्नै घरमा
मान्छे आफै पराई भा छ